Vooronderzoek


In een verkennende fase werden de leden van de begeleidingscommissie (communicatiemedewerkers of experten in overheids- of diversiteitscommunicatie) gevraagd om de voornaamste drempels in kaart te brengen waarmee communicatiemedewerkers van de overheid volgens hen geconfronteerd worden en die hen dus beletten om (goed) aan diversiteitscommunicatie te doen.

De volgende antwoorden kwamen naar voor tijdens deze commissie:

  • Veel communicatiemedewerkers ervaren moeite om het referentie-kader van hun doelgroep over te nemen en zich in te leven in hun belevingswereld
  • Diversiteit is vaak geen prioriteit bij communicatie omdat dit niet opgenomen is in de mindset
  • Of omdat er niemand voor verantwoordelijk gesteld wordt met een concreet takenpakket
  • En omdat er geen accountability is (niemand wordt er op afgerekend)
  • Diversiteit zit niet op lange termijn ingebed in het beleid, maar is eerder een short term thing of tijdelijk aandachtspunt
  • Personeel
  • Middelen
  • Tijd om zich hierin in te werken
  • Richtlijnen
  • Kennis van de materie en de doelgroepen
  • Een beleidskader
  • Collega’s met een multiculturele achtergrond
  • Voor verlies van geloofwaardigheid
  • Om fouten te maken
  • Om een deel van de traditionele doelgroep te verliezen
  • Het is makkelijker om diversiteit niet mee op te nemen (gemakzucht)
  • Diversiteit is een ruim en moeilijk af te bakenen begrip

Samengevat kwamen de grootste drempels als volgt aan het licht:

  • Het is voor een communicatiemedewerkers moeilijk zich in te leven in de belevingswereld van de doelgroep
  • Het is voor een communicatiemedewerker bijgevolg ook moeilijk om het eigen referentiekader te doorbreken
  • Het ontbreekt de communicatiemedewerker vaak aan kennis van de doelgroep en deskundigheid om deze doelgroep op een doeltreffende manier (zowel qua inhoud van de boodschap als kanaal) te bereiken